Otogardan çıkıp taksiye yürüdüklerinde Sarkis, binmeyelim, yürüyerek gidelim dedi. Şehri çok özlediğinden yürüyerek her yeri görmek istedi. Şeref, Sarkis’in valizini tazı çevikliğiyle almak için uzanınca, Sarkis vermek istemedi ama Şeref ısrarla uzanınca vermek zorunda kaldı.
Sarkis, bir o yana, bir bu yana bakıyor, çocukluğunun geçtiği bu şehirde olan değişimi görünce yüreği sızlıyordu. Çok bağ, bahçenin yerinde şimdi apartmanlar yükseliyor, medeniyet in yuttuğu güzelim yeşillikler aklına geldikçe ciğeri pare pare oluyordu.
-Ah be Dimitri Amca, neler olmuş bu güzelim şehre…
-Şehir büyüdü evlat. Gittiğin gibi kalmadı, nüfus arttı, evlenenler yeni eve çıktı velhasıl kelam o bağlar, bahçeler hep apartman dairesi oldu.
-Cennetten bir köşeydi be Dimitri Amca burası. Yeşilırmak’ın gürültüsü tüm şehri kaplardı gelirken gördüm küçük bir dere kadar kalmış. Nebi hemen söze atladı:
-Kışın yine coşar Sarkis Bey. Affedersiniz düşsem beni alıp götürecek debide akar nehir:.
Sarkis, Nebi’nin verdiği cevaptan huzursuz olmuş gibiydi. Biraz da sitemli cevap verdi
-Yaz kış öyle akardı Yeşilırmak, Nebi kardeşim. Yaz, kış. Çocukken yüzmeye gider, çoğu kez uğultusundan korkup yüzemeden gelirdik. Şimdi deryada damla kalmış…
Dimitri, Sarkis’i sözleriyle onayladı.
-Çok insanın havyanı telef oldu Nebi yazın Yeşilırmak’ta. Çok eve ateşler düştü. Tamam, bize can verdi, su verdi ama çoğunun da canını yaktı. Nice genç yiğidi, nice güzeller güzeli kızlarımızı aldı götürdü bu Yeşilırmak, aldı götürdü de geri vermedi.
Dimitri konuşurken Sarkis’in aklına bir şey geldi. Dimitri’nin konuşması bitince hemen söze girdi:
-Dimitri Amca, biz taşınırken at arabacı Duran vardı bildin mi?
-Bildim sünek Duran!
-Sünek miydi lakabı?
-Karısından korktuğu için sünek derlerdi.
-Her neyse bizim gideceğimiz günün önceki günü Yeşilırmak’ın kıyısında bulunmuştu at arabası. Onu damı ırmak götürdü.
-Onu ırmak götürmedi evlat. Siz gittikten üç gün sonra dalda uyurken buldular.
-O nasıl bir göz, o nasıl bir uyuma şekliymiş, Dimitri amca?
-Onlar uykularıyla meşhurdur oğul. Onun dedesi için de Balkan Harbi başlarken uyudu harp bitince uyandı derler. Nebi daha fazla dayanamayıp:
-Yok, anasının… diye devam edecekken hemen sözlerini Dimitri toparladı.
