Uzak diyarlara gitmek için yola koyulan Bektaşi’nin kervanının yanına köyün sofularından birisi katılır. Beraber yolculuğa çıktıktan kısa bir süre sonra sofu:
-Öğlen namazı okundu biraz durup namazı kılıp öyle devam edelim, der.
Baba erenler bir kervana bakar bir adama bakar. Sonra kervanı durdurmayıp:
-Sen otur namazını kıl. Kervanı yüküyle durdurmam, bu sıcakta hayvanlara eziyet edemem ama sen de sadece sünnetini kıl, farzını sonra kılarsın. Yok, kılacağım dersen kervanını kaçırırsın karışmam o zaman diye sofuyu öğütler. Sofu söylediklerine kulak verir oturur sadece öğlen namazının sünnetini kılıp kalkar ve kervana yetişir.
Konaklayacakları yere geldiklerinde kervanın üstündeki yükler indirilir, hayvanlar dinlenmeye gönderilir, Bektaşi ve sofu gider bir köşede uyur. Sofu sabah sinirle Bektaşi’nin yanına gelerek:
-Dün bana sünneti kıldırmadın senin yüzünden gece rüyama Peygamber efendimiz girdi.
Bektaşi lafı adamın ağzında tıkayarak:
-Daha ne istiyorsun. Bugün de farzı bırak gece rüyana yüce Yaradan girsin!
