Şeref ve Latif kol kola içeri girince gördüler ki, bembeyazdı Şeref’in eli yüzü. Neler olduğunu biri anlatsa da rahatlasa diye sağa sola bakınırken kahkahayı patlattı Papaz Dimitri. Şeref, Dimitri’nin bu alaycı haline de biraz kızarak:
-Hayırdır Dimitri amca, mangalda bir buçuk kilo pirzola yemiş gibi neden gevrek gevrek gülüyorsun?
-Sizin rafinenin mali suçlar tarafından yediği baskına gülüyorum.
-Ne diyor Nebi dayı bu?
Şeref’in sorusuna Nebi’de gülerek karşılık verince Şeref iyice sinirlendi.
-Allah aşkına, biri bana neler olduğunu anlatsın. Korkudan aklımı yitirecektim az kalsın. Olan biteni Nebi bir çırpıda anlatınca Şeref’te tebessüm etti. Demek serçe gibi narin yüreğiyle damıtma yakalanınca korkup aklını yitirmişti. O ara içerden namazını bitirip gelen Behiye babaanneye Nebi gülümseyerek:
-Behiye anne öğle namazı bu kadar uzun sürmez. Doğup bu yaşa kadar gelene kadarki kaçırdığın öğle namazlarını mı kıldın ne yaptın?
-Bırak ulan alayı zevzek! Dünya gözüyle Sarkis oğlumu görürsem şükür namazı kılacaktım demiştim, onu kıldım.
-Valla anne bu Şükür namazı da değil. Yine de çok uzun sürdü.
-Namazı bitirip dua ederken içim geçmiş uyumuşum.
-Ha şöyle sadede gel. Yok, şükür namazı, yok sefer namazı suyu neden bulandırıyorsun?
-Sarkis götürün oğlum şu zevzeği, yoksa elimden kaza çıkacak.
Yemeklerini yiyip çaylarını içenler dışarı çıkıp birer de sigara yaktılar. Herkesin aklında tek bir soru vardı; acaba Sarkis ne zaman annesinin giderken gömdüğü emanetlerden konu açacaktı. Baktılar onun konuyu açacağı yok konuşmaya Dimitri başladı:
-Sarkis senin bir akraban vardı. On sene önce buraya gelmişti adı neydi?
-Seveçya?
-Evet Seveçya? Napıyo nasıl şimdi?
-Ne yapsın Dimitri amca Berlin’de yaşıyor şimdi. Sekizinci kocasıyla evlenince Berlin’e yerleşti.
-Öyle mi? Sekiz etti demek Maşallah, Maşallah…
Nebi, Dimitri’nin içten Maşallah demesine gülümseyerek:
-Hayırdır Dimitri Bey? Altıyla yedi arasında bir yerlerde sıra sana mı gelecekti?
-Kes ulan densiz. Sarkis’in akrabası bahsettiğim kadın.
-Akrabası olmasa sorun yok yani…
